Regarding the closing of the year of consecrated life, a number of congregations take part in carrying out a prayer service in own congregation. From 3 to 9 January 2016 it was the turn of the Sisters of Our Lady of Amersfoort. On Tuesday, January 5th, 2016 Ineke Hooft, one of the community leaders in the community of Amersfoort gave an inspiring reflection for the sisters in the chapel and we are glad to share it with others (in Dutch).
Deze
week 3-9 january 2016 staat speciaal voor onze Congregatie in het teken van
het jaar van het Godgewijde leven. Wij hebben het op ons genomen om deze week
speciaal aandacht voor het thema van dit jaar te schenken.
We
merken het aan de gebedsdienst die we hebben gevierd, we merken het aan de
gebeden aan tafel, aan de voorbede in de Eucharistieviering en ook nu zullen we
aandacht schenken aan dit themajaar. We lezen de lezingen van de dag, want deze
sluiten helemaal aan bij de intentie van het thema: laten wij elkaar
liefhebben, want de liefde komt van God. En: vanuit het schamele dat je denkt
te hebben, kun je hele groepen voeden. Is dat niet wat religieuzen door de eeuwen heen steeds hebben willen bewerkstelligen. In dankbaarheid mogen we deze viering beleven en met hoop en vertrouwen in de toekomst voor mensen die God zijn toegewijd.
De
liefde waar het hier om gaat is niet onze liefde voor God, maar Gods liefde
voor ons, hoorden we in de brief van Johannes. Wij worden door God vervuld van
liefde. Zoveel liefde, dat we ervan kunnen overstromen. We kunnen er mateloos
van uitdelen. Zo hoorden we in de evangelielezing van de wonderbare
broodvermenigvuldiging. De mensen dachten dat er een groot tekort zou zijn aan
voedsel, maar wat blijkt, door te delen met elkaar blijkt er ruimschoots
voldoende.
Er
blijft zelfs heel veel over, genoeg om nog veel meer mensen te voeden.
Religieuzen
zijn geraakt door de liefde van God, ze, jullie, zijn er van vol geraakt.Zozeer dat je je leven hebt gewijd aan God en die liefde wilde verspreiden. En kijk wat er tot stand is gebracht door deze Congregatie, door alle religieuzen. Op veel plekken in de wereld zijn mensen geholpen, hebben kinderen onderwijs gekregen, is er voor zieken gezorgd, is er voor mensen in de knel opgekomen. Religieuzen, u en jullie voorgangers, hebben enorm veel voor velen betekend. Dat is reden voor grote dankbaarheid. Dankbaarheid voor alle religieuzen, dankbaarheid voor God, die de Liefde is en allen daarmee vervuld heeft.
Zoals
bij de wonderbare broodvermenigvuldiging vroeger bleek dat je meer dan
voldoende uit te delen had, zoveel dat iedereen, niemand uitgezonderd,
verzadigd kon worden, zo is het ook nu nog. Want waarom zou het delen vroeger
onuitputtelijk zijn en nu niet meer. Wij mensen worden ook nu nog door God
liefgehad, we worden er ook nu nog mee vervuld. Het is mooi om naar die oude
verhalen te luisteren, naar de prachtige wonderverhalen, maar nog mooier is het
om ook nu, hier en nu, te leven vanuit het besef en de ervaring dat wij door
Gods liefde vervuld worden en in onze huidige situatie deze liefde te blijven
uitdelen naar ieder die op ons levenspad komt. Dat kan ieder op haar eigen
manier doen, naar eigen aard, met eigen mogelijkheden en begrenzingen. Dat kan
heel dichtbij: naar medezusters, mensen die je in huis tegenkomt, in
Amersfoort, en ook verder weg door een steunbetuiging aan groepen, door gebed
of welke manier dan ook. Het ligt binnen ieders macht om iets van die liefde
door te geven en dan hoef je niet heel groot of ingewikkeld te denken. Het kan
heel klein zijn: even om de hoek kijken bij een zieke, een vriendelijk woord,
dank uitspreken voor iemands inzet, een knipoog ten teken dat je iemand echt
ziet; de mogelijkheden zijn oneindig.
Door
ook nú zó in het leven te staan, inspireer je mensen met je levenshouding.
Ikzelf merk dat ook. Ik word ook geïnspireerd wanneer ik hoor of zie dat mensen
met rust reageren wanneer ze een boos woord van iemand krijgen, of wanneer ik
merk dat iemand oprecht voor leed in de wereld of van mensen bidt, wanneer een
klein gebaar gedaan wordt naar een zuster die ik daarvan zie opfleuren. En
zoals ik hierdoor geïnspireerd raak, zo is dat ook met anderen. Je daden, of
juist je rust en stilte, strekt ook nu nog veel verder dan die concrete daad.
Daarom zal het religieuze leven ook altijd vrucht blijven dragen, zelfs als de
laatste zuster van O.L. Vrouw uit Nederland is verdwenen, zijn de vruchten
blijvend. Daarom is het ook zo belangrijk om tot het eind zelf bezield te
blijven leven, binnen je mogelijkheden, want daarmee breng je licht in de
wereld dat altijd weer wordt verder gedragen.
In
dankbaarheid terugkijken, het nu met passie beleven en de toekomst hoopvol
omarmen. Dat zijn de thema’s van het jaar van het Godgewijde leven. Mogen wij
dit ook ná deze week en dit jaar met ons meedragen.
